Butelkę Bałtyk-Pacific Collaboration Porter kupiłem w zasadzie od razu, gdy pojawił się na naszym rynku. I czekałem z jej wypiciem aż do teraz. W międzyczasie, pojawiły się raczej krytyczne opinie o tym piwie, nawet w wywiadzie Tomka Kopyry z Grzegorzem Zwierzyną i Ziemowitem Fałatem, ten drugi wspomina, że już przy okazji warzenia piwo wydawało się "coś za jasne" (wywiad tutaj). Wiedziałem więc, że fajerwerków nie mam się co spodziewać...
Ale chyba nie spodziewałem się, że Bałtyk-Pacific wypadnie aż tak...nijako. Głównym problemem tego piwa jest jego absolutna nijakość. Nie ma w nim ani jednej cechy, zestawu nut smakowo-zapachowych, czy intensywności, która pozwoliłaby je pozostawić w pamięci na dłużej.
Dość powiedzieć, że najbardziej intensywne są aromaty utlenienia. Piwo jest dość gładkie i smukłe, ale bardzo brakuje mu ciała. Przyznam szczerze, że bardziej postawiłbym na ekstrakt w okolicach 15 blg, niż faktyczne 20,5. Absolutnie nie czuć tego w smaku, bo i niewiele się w nim dzieje.
Wrażenie jest w zasadzie takie, jakby piło się jakiegoś podwójnego koźlaka (doppelbock), ale bez udziału słodu melanoidynowego, czyli bez chlebowo-pumperniklowych posmaków. Przyznasz sam, że gdy odjąć te nuty z takiego piwa, to w sumie pozostanie tylko słodowa słodycz. I tak właśnie jest tutaj. No, może oprócz nieco dziwnej, zaskakującej, punktowej goryczki, która niezbyt tutaj pasuje. I lekkiego posmaku palonych słodów, po ogrzaniu się piwa do temperatury pokojowej.
Nawet pomimo nienajlepszych opinii i recenzji, nie spodziewałem się, że Bałtyk-Pacific jest aż tak nijakim piwem. Nie ma tu absolutnie nic interesującego, ciekawego, czegoś wartego powrotu. Nie wiem jak wypadają kolejne warki tego kolaboracyjnego piwa, ale jego pierwsza wersja nie zachęca mnie do spróbowania.
Moja ocena: 3/5 (warka butelkowana 12.04.2015)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz